Polski Cmentarz Wojenny w Miednoje
Cmentarz Wojenny w Miednoje położony jest w Rosji a dokładniej oddalony o ok. 32 km. od
Tweru i 2 km od wsi Miednoje, w pobliżu autostrady Moskwa-Petersburg w miejscu, gdzie w
1991 roku odnaleziono zbiorowe mogiły Polaków zamordowanych wiosną 1940 roku w
Kalininie (Twer). Stanowi on filię Centralnego Państwowego Muzeum Historii Współczesnej
Rosji podległego Ministerstwu Kultury Federacji Rosyjskiej.Polski Cmentarz Wojenny w
Miednoje został wzniesiony w latach 1999-2000 z inicjatywy Rady Ochrony Pamięci
Walk i Męczeństwa. Już na początku lat dziewięćdziesiątych postanowiono, za zgodą
Federacji Rodzin Katyńskich, że zwłoki pomordowanych zostaną w dotychczasowych
miejscach (Miednoje, Katyń, Piatichatki), jednak zostaną tam założone Polskie
Cmentarze Wojenne.Rosyjska część Zespołu Memorialnego „Miednoje” poświęcona jest
pamięci obywateli sowieckich – ofiar represji politycznych z lat 30.–50. XX w. Na
obszarze o łącznej powierzchni 1,7 ha zlokalizowano 25 zbiorowych mogił, w których
spoczywają szczątki ponad 6300 jeńców obozu specjalnego NKWD w Ostaszkowie,
głównie funkcjonariuszy Policji Państwowej i Policji Województwa Śląskiego, Straży
Granicznej i Straży Więziennej, żołnierzy i oficerów Korpusu Ochrony Pogranicza i
innych formacji wojskowych, pracowników administracji państwowej i wymiaru
sprawiedliwości II Rzeczypospolitej, którzy po 17 września 1939 roku znaleźli się w
sowieckiej niewoli.Projekt architektoniczny, podobnie jak w przypadku cmentarzy w
Katyniu i Charkowie, stworzył zespół kierowany przez artystów rzeźbiarzy Zdzisława
Pidka i Andrzeja Sołygę. W Miednoje zachowano wszystkie charakterystyczne elementy
cmentarzy katyńskich: bramę z pylonami, zespół ołtarzowy z „podziemnym” dzwonem
pamięci, doły śmierci zaznaczone płytami, tabliczki epitafijne Ofiar. Na cmentarzu brak
pionowych płyt z symbolami wyznań i religii – wśród jeńców Ostaszkowa byli wyłącznie
katolicy.Twórcą koncepcji architektonicznej rosyjskiej części cmentarza jest Nikita
Szangin. Na projekt składa się „Aleja pamięci” łącząca dwa symboliczne masowe groby
ofiar represji oraz znak pamięci umiejscowiony w centrum trójkątnego placu w formie
nasypu z wmurowanym krzyżem z czerwonego granitu z napisem „Rodakom – ofiarom
wojen i represji”autorstwa rzeźbiarza Jurija Karpienki i architekta Aleksandra Sokołowa.
W 2005 r. na terytorium Państwowego Memorialnego Kompleksu „Miednoje” otwarto
stałą ekspozycją muzealną poświęconą historii represji sowieckich w latach 1930–1950.
Ekspozycja składa się z dwóch części. W pierwszej, zatytułowanej „Postanowili:
rozstrzelać!”, poprzez dokumenty archiwalne oraz przedmioty osobiste przedstawiono
losy represjonowanych obywateli obwodu kalinińskiego. Drugą część ekspozycji „Trudny
powrót” poświęcono procesowi rehabilitacji ofiar represji politycznych w Związku
Sowieckim.
Więcej Tweru i 2 km od wsi Miednoje, w pobliżu autostrady Moskwa-Petersburg w miejscu, gdzie w
1991 roku odnaleziono zbiorowe mogiły Polaków zamordowanych wiosną 1940 roku w
Kalininie (Twer). Stanowi on filię Centralnego Państwowego Muzeum Historii Współczesnej
Rosji podległego Ministerstwu Kultury Federacji Rosyjskiej.Polski Cmentarz Wojenny w
Miednoje został wzniesiony w latach 1999-2000 z inicjatywy Rady Ochrony Pamięci
Walk i Męczeństwa. Już na początku lat dziewięćdziesiątych postanowiono, za zgodą
Federacji Rodzin Katyńskich, że zwłoki pomordowanych zostaną w dotychczasowych
miejscach (Miednoje, Katyń, Piatichatki), jednak zostaną tam założone Polskie
Cmentarze Wojenne.Rosyjska część Zespołu Memorialnego „Miednoje” poświęcona jest
pamięci obywateli sowieckich – ofiar represji politycznych z lat 30.–50. XX w. Na
obszarze o łącznej powierzchni 1,7 ha zlokalizowano 25 zbiorowych mogił, w których
spoczywają szczątki ponad 6300 jeńców obozu specjalnego NKWD w Ostaszkowie,
głównie funkcjonariuszy Policji Państwowej i Policji Województwa Śląskiego, Straży
Granicznej i Straży Więziennej, żołnierzy i oficerów Korpusu Ochrony Pogranicza i
innych formacji wojskowych, pracowników administracji państwowej i wymiaru
sprawiedliwości II Rzeczypospolitej, którzy po 17 września 1939 roku znaleźli się w
sowieckiej niewoli.Projekt architektoniczny, podobnie jak w przypadku cmentarzy w
Katyniu i Charkowie, stworzył zespół kierowany przez artystów rzeźbiarzy Zdzisława
Pidka i Andrzeja Sołygę. W Miednoje zachowano wszystkie charakterystyczne elementy
cmentarzy katyńskich: bramę z pylonami, zespół ołtarzowy z „podziemnym” dzwonem
pamięci, doły śmierci zaznaczone płytami, tabliczki epitafijne Ofiar. Na cmentarzu brak
pionowych płyt z symbolami wyznań i religii – wśród jeńców Ostaszkowa byli wyłącznie
katolicy.Twórcą koncepcji architektonicznej rosyjskiej części cmentarza jest Nikita
Szangin. Na projekt składa się „Aleja pamięci” łącząca dwa symboliczne masowe groby
ofiar represji oraz znak pamięci umiejscowiony w centrum trójkątnego placu w formie
nasypu z wmurowanym krzyżem z czerwonego granitu z napisem „Rodakom – ofiarom
wojen i represji”autorstwa rzeźbiarza Jurija Karpienki i architekta Aleksandra Sokołowa.
W 2005 r. na terytorium Państwowego Memorialnego Kompleksu „Miednoje” otwarto
stałą ekspozycją muzealną poświęconą historii represji sowieckich w latach 1930–1950.
Ekspozycja składa się z dwóch części. W pierwszej, zatytułowanej „Postanowili:
rozstrzelać!”, poprzez dokumenty archiwalne oraz przedmioty osobiste przedstawiono
losy represjonowanych obywateli obwodu kalinińskiego. Drugą część ekspozycji „Trudny
powrót” poświęcono procesowi rehabilitacji ofiar represji politycznych w Związku
Sowieckim.