Sylwia Woroniec
Pełna nazwa szkoły
Zespół Szkół Technicznych i Licealnych w Żaganiu
68-100
Żagań
lubuskie
68-100
Żagań
lubuskie
Dane zespołu
Nauczyciel – Opiekun - imię i nazwisko
Sylwia Woroniec
Pierwszy uczeń
Uczeń 1 – imię i nazwisko
Iwona Bodak
Drugi uczeń
Uczeń 2 – imię i nazwisko
Nikola Świec
Trzeci uczeń
Uczeń 3 – imię i nazwisko
Wiktoria Stefańska
Sylwetka policjanta
Imię i nazwisko policjanta
Alina Wanda Fabian po mężu Godlewska
Lata życia
1911 - 1990
Opis postaci
Wstęp
Jesteśmy tegorocznymi maturzystkami z Liceum Ogólnokształcącego z Edukacją Policyjną Zespołu Szkół Technicznych i Licealnych w Żaganiu. W konkursie bierzemy udział po raz drugi (w VI edycji konkursu otrzymałyśmy wyróżnienie za pracę dotyczącą policjanta PP Andrzeja Grześkowiaka). Nauczone doświadczeniem wiedziałyśmy, że najtrudniejszą dla nas częścią konkursu będzie znalezienie postaci funkcjonariusza Policji Państwowej, o której chcemy stworzyć pracę. Równolegle do przygotowań do matury, już na początku roku szkolnego 2022/2023 i jeszcze przed ogłoszeniem VII edycji konkursu, zaczęłyśmy poszukiwania w Internecie. Jedna z nas, na stronie www.hit.policja.gov.pl natknęła się na artykuł pt. „Mama musiała obciąć warkocze”, opowiadający o losach policjantki Aliny Fabian. Jej losy i postawa życiowa zrobiła na nas ogromne wrażenie. Poza tym wiemy, że za dwa lata w Polsce będziemy obchodzić 100-lecie powstania policji kobiecej. W związku z tym na swój sposób chciałyśmy uhonorować pierwsze kobiety wstępujące do Policji Państwowej - postanowiłyśmy zebrać jak najwięcej informacji o posterunkowej Alinie Fabian i właśnie Jej poświęcić naszą pracę konkursową. W tym miejscu chcemy też podziękować kilku osobom. Dziękujemy: siostrze Annie Teresie, córce Aliny Fabian (za telefoniczne rozmowy, zgodę na wykorzystanie w naszej pracy wizerunku i pamiątek po Alinie Fabian oraz za duchowe wsparcie), Panu kom. Karolowi Woldan z Biura Edukacji Policyjnej KGP (za udostępnienie skanów zbiorów pamiątek dotyczących posterunkowej Aliny Fabian), Panu Piotrowi Orzechowskiemu z IPN w Poznaniu (za cenne wskazówki) Pani Dyrektor Biblioteki Miejskiej w Żychlinie, pracownikom Muzeum Historycznego w Legionowie i Wypożyczalni Głównej Centralnej Biblioteki Wojskowej w Warszawie (za pomoc w szukaniu informacji związanych z posterunkową Aliną Fabian i jej rodziną).
Przedstawiamy biogram niezwykłej policjantki - posterunkowej Aliny Fabian:
Dorastanie w poczuciu odpowiedzialności, własnego rozwoju i pracy dla innych
Alina Wanda Fabian, po mężu Godlewska urodziła się 23 listopada 1911 roku w Żychlinie. Była córką Karola Augusta Fabiana i Elżbiety Stefanii z Gąsiorowskich. Karol Fabian był inżynierem architektem, właścicielem Zakładów Przemysłowych Fabianówka, działaczem gospodarczym i społecznym oraz wieloletnim komendantem Ochotniczej Straży Pożarnej w Żychlinie. Alina Fabian oraz jej starszy o sześć lat brat Kazimierz wychowywali się w bardzo dobrych warunkach materialnych, w pięknej rezydencji z ogrodem wybudowanej przez ojca. Ale przede wszystkim była wychowywana w poczuciu odpowiedzialności za innych oraz wzajemnego szacunku. Z pewnością całe życie ich ojca, oddanie wobec społeczności Żychlina, było dla wzorem do naśladowania i ukształtowało prospołeczną postawę rodzeństwa. (Przykładów takiej działalności Karola Fabiana jest wiele, my przytaczamy tylko kilka. Karol Fabian zbudował elektrownię i po I wojnie światowej zelektryfikował Żychlin, starał się o pieniądze na budowę parku miejskiego, współtworzył Towarzystwo Dramatyczno-Muzyczne, angażował się w działania aktywizujące młodzież, a w czasie I wojny światowej, po przerwaniu komunikacji kolejowej udostępniał własne samochody dostawcze dla mieszkańców, zorganizował Straż Obywatelską by chronić miejscową ludność przed represjami okupanta. W roku 1914 wstąpił do Polskiej Organizacji Wojskowej powstałej z inicjatywy Józefa Piłsudskiego, a rok później za swoją działalność polityczną zostaje internowany do obozu Celle pod Hanowerem).
Alina Fabian ukończyła gimnazjum w Łowiczu, a następnie wyjeżdżała do Belgi i tam zdobywała dalszą wiedzę i przyswajała język francuski - została wysłana do Liege, gdzie w Szkole Handlowej kontynuowała naukę rozpoczętą w kraju. Niestety lata dwudzieste XX wieku przyniosły ogromny kryzys gospodarczy, który nie ominął rodziny Fabianów. Karol Fabian stracił cegielnię, bank przejął rezydencję i rodzina musiała przenieść się do skromniejszego domu w Żychlinie. Ojciec naszej bohaterki nie załamał się tymi przeciwnościami, tylko założył biuro architektoniczne i budowlane, kupił działkę pod przyszły dom w podwarszawskim Legionowie, zaprojektował go i wybudował (była to wówczas działka nr 225 w Jabłonnie-Bukowcu, potem adres będzie brzmiał Legionowo, ul. Sielankowa 3). Brat Aliny Fabian – Kazimierz – w połowie lat dwudziestych odbył służbę wojskową i został przyjęty do Policji Państwowej.
Odważna decyzja o służbie w Policji Kobiecej
Alina Fabian po powrocie z Belgii zastanawiała się nad swoją przyszłością. W 1934 roku przeczytała ogłoszenie w prasie o przyjęciach kobiet do Policji Państwowej i rozpoczynającym się kursie dla kandydatek do służby. Działająca od 1925 roku „policja kobieca” odgrywała ważną rolę w policyjnych działaniach i specjalizowała się w walce z nierządem, sutenerstwem, przestępczością nieletnich i przemocą domową. Policjantki pod kierownictwem Stanisławy Filipiny Paleolog odnosiły duże sukcesy także w zwalczaniu handlu żywym towarem. Ale kobiety, które decydowały się na służbę w Policji Państwowej musiały spełniać szereg wymogów i osobistych wyrzeczeń. Alina Fabian była wykształcona, znała doskonale język francuski, niemiecki i angielski, kochała dzieci i młodzież, więc w policyjnej służbie znalazła miejsce do rozwoju i samorealizacji. „Poświęciła” między innymi swoje długie, jasne warkocze, które musiała obciąć i musiała się zobowiązać, że przez kilka lat nie wyjdzie za mąż. Na początku 1935 roku została mianowana przez Komendanta Głównego Policji Państwowej posterunkowym PP, a 2 kwietnia 1935 roku objęła służbę i zgłosiła się (zgodnie z rozkazem nr III.P.4/a/8143) do Komendanta Szkoły dla Oficerów w Warszawie, przy ul. Krochmalnej nr 56. Podczas szkolenia ukończyła także kurs języka esperanto. Po zdaniu egzaminów, 26 sierpnia 1935 roku posterunkowa Alina Fabian została przydzielona do pełnienie służby w Urzędzie Śledczym miasta stołecznego Warszawy z przydziałem do służby śledczej (legitymacja nr 58 Fabian Aliny Wandy-poster. Policji Państwowej w m.st. Warszawie wydana w X.1935 r. znajduje się w Muzeum Policji KGP). Przełożeni w krótkim czasie dostrzegli potencjał intelektualny i społeczny Aliny Fabian, dlatego niespełna dwa lata później (31.05.1937 r.) przeniesiono ją do służby ogólnej - mundurowej. Nasza bohaterka odnalazła się świetnie w służbie „prewencyjnej”. Do jej zadań należała opieka nad bezdomnymi dziećmi z ubogich rodzin, praca z zaniedbaną młodzieżą, której nie oszczędził los. Swoją służbę pełniła też w niebezpiecznych częściach Warszawy, między innymi w dzielnicy Annopol.
Społeczne zaangażowanie dniem powszednim
Posterunkowa Alina Fabian, podobnie jak Jej ojciec, angażowała się społecznie. Została członkiem dwóch prężnie działających w II RP instytucji użyteczności publicznej: Ligi Morskiej i Kolonialnej (legitymacja Aliny Fabian, członka rzeczywistego Ligi Morskiej i Kolonialnej z 1936 r. Okręg Stołeczny znajduje się w Muzeum Policji KGP) oraz Ligi Obrony Powietrznej i Przeciwgazowej (legitymacja Aliny Fabian , członka rzeczywistego Ligi Obrony Powietrznej i Przeciwgazowej z 1936 r. Warszawskie Koło LOPP nr 221 znajduje się w Muzeum Policji KGP) . Były to instytucje, które odegrały znaczną rolę w kształtowaniu wiedzy obronnej społeczeństwa, dzięki nim powstawały szkoły morskie, szkoły pilotów oraz instytuty naukowe.
Pod skrzydłami komisarz Stanisławy Filipiny Paleolog
Alina Fabian doskonale znała kilka języków obcych, dlatego oprócz codziennej służby, przełożeni delegowali ją jako tłumaczkę do obsługi zagranicznych policyjnych delegacji odwiedzających Polskę. Tak było np. w maju 1935 roku podczas oficjalnej wizyty przedstawicielek Policji angielskiej: Mary Allen i Helen Pagart. Wówczas posterunkowa Alina Fabian pracowała jako tłumaczka angielskiego. Spotkania z policjantkami europejskich krajów były obfite w wymianę doświadczeń. Alina Fabian jako tłumaczka wyjeżdżała także z kraju. W 1938 roku pojechała z delegacją polskich policjantów na pielgrzymkę do Rzymu. Ta pielgrzymka była związana w kanonizacją św. Andrzeja Boboli na placu św. Piotra w Watykanie. Alina Fabian podczas służby w Warszawie poznała komisarz Stanisławę Filipinę Paleolog, pierwszą kobietę oficer w Policji Państwowej, która kierowała warszawską brygadą policjantek. Mimo młodego wieku do swoich zadań służbowych podchodziła bardzo poważnie i była wysoko ceniona. W jednej z corocznych ocen napisano: „Charakter prawy, inteligentna, spokojna, opanowana, z inicjatywą, obowiązkowa, życiowo wyrobiona, fizycznie zdolna” ( fragment noty biograficznej z książki „Żołnierze Granatowej Armii; Sylwetki policjantów Policji Państwowej II RP”).
Odwaga w wojennej rzeczywistości
Wybuch II wojny światowej zastał Alinę Fabian w Warszawie. We wrześniu 1939 roku, zgodnie z otrzymanym rozkazem Komendanta Głównego PP o ewakuacji całego korpusu policyjnego do punktów koncentracji na Wschodzie, nasza bohaterka razem z innymi policjantkami wyruszyła ze stolicy. Ale idąc na Wschód, podobnie jak jej koledzy i koleżanki, nie znała miejsca docelowego, nie miała dokładnego rozkazu gdzie ma się stawić. Dlatego w pewnym momencie podjęła decyzję o powrocie do Legionowa. Możemy przypuszczać, że tą odważną decyzję podjęła intuicyjnie, bo myślała nieszablonowo, miała własne zdanie i potrafiła zaryzykować. To prawdopodobnie uratowało jej życie. Bowiem w latach 90. światło dzienne ujrzały listy proskrypcyjne funkcjonariuszy Policji Państwowej przygotowane przez NKWD. Po 17 września 1939 roku tysiące aresztowanych przez NKWD polskich policjantów trafiło do obozu w Ostaszkowie, a wiosną 1940 roku zostało zamordowanych w Twerze. Na jednej z takich list proskrypcyjnych opracowanych przez NKWD (spis pracowników państwowej śledczej policji m. Warszawy) znalazła się Alina Fabian. Pod numerem 451 na tej liście znajdują się jej dane osobowe, stopień służbowy i miejsce zamieszkania). Po kapitulacji Warszawy Alina Fabian pozostała w służbie, a w grudniu 1939 roku pod groźbą kary śmierci, została wcielona do tzw. policji granatowej. Skierowano ją na Posterunek Jabłonna Bukowiec. Podczas całej okupacji starała się pomagać osobom prześladowanym przez Niemców. Wielokrotnie ratowała Polaków podczas niemieckich łapanek w mieście. Na strychu swojego rodzinnego domu w Legionowie ukrywała Żydówkę z dzieckiem. W czasie wojny poznała swojego przyszłego męża Zdzisława Godlewskiego, żołnierza Armii Krajowej, a później Narodowych Sił Zbrojnych, który przychodził do niej na lekcje języka angielskiego. Pobrali się w 1942 roku. Rodzinny dom stał się punktem konspiracyjnym, miejscem harcerskich zbiórek i miejscem przerzutowym oleju do maszyn poligraficznych działających na potrzeby podziemia. W 1944 roku Alina Godlewska zd. Fabian urodziła córkę Ewę. Po Powstaniu Warszawskim z rodziną przeniosła się do Kobyłki, gdzie pozostali do końca wojny. Po powrocie do Legionowa nasza bohaterka zastała rodzinny dom zupełnie rozgrabiony. W domu został tylko fortepian i popiersie Mickiewicza.
Społeczna pasja i oddanie młodzieży
W lipcu 1945 roku nasza bohaterka została zatrzymana przez urząd bezpieczeństwa i była przesłuchiwana. Przez napiętnowanie władz komunistycznych żyła skromnie. W 1946 roku urodziła syna Michała. Nadal angażowała się społecznie, prowadziła świetlicę dla młodzieży licealnej w Legionowie, bardzo ceniła sobie kontakt z młodzieżą. Przez siedem lat pracowała w Komitecie Rodzicielskim przy szkole Podstawowej nr 1 w Legionowie, współprowadziła zespół artystyczny przy tej szkole. Podobnie jak jej brat, uczyła języka angielskiego na wielu kursach w Warszawie, a przez ostatnich 10 lat przed emeryturą była nauczycielką języka angielskiego w Liceum Ogólnokształcącym w Legionowie. Do końca życia udzielała korepetycji. Zmarła 2 stycznia 1990 roku i spoczęła na cmentarzu parafialnym w Legionowie.
Link do artykułu o tworzeniu miniatury filmowej o posterunkowej Alinie Fabian:
http://www.zstil.zagan.pl/jestesmy-na-finiszu-ogolnopolskiego-konkursu-policjanci-w-sluzbie-historii-.html
Jesteśmy tegorocznymi maturzystkami z Liceum Ogólnokształcącego z Edukacją Policyjną Zespołu Szkół Technicznych i Licealnych w Żaganiu. W konkursie bierzemy udział po raz drugi (w VI edycji konkursu otrzymałyśmy wyróżnienie za pracę dotyczącą policjanta PP Andrzeja Grześkowiaka). Nauczone doświadczeniem wiedziałyśmy, że najtrudniejszą dla nas częścią konkursu będzie znalezienie postaci funkcjonariusza Policji Państwowej, o której chcemy stworzyć pracę. Równolegle do przygotowań do matury, już na początku roku szkolnego 2022/2023 i jeszcze przed ogłoszeniem VII edycji konkursu, zaczęłyśmy poszukiwania w Internecie. Jedna z nas, na stronie www.hit.policja.gov.pl natknęła się na artykuł pt. „Mama musiała obciąć warkocze”, opowiadający o losach policjantki Aliny Fabian. Jej losy i postawa życiowa zrobiła na nas ogromne wrażenie. Poza tym wiemy, że za dwa lata w Polsce będziemy obchodzić 100-lecie powstania policji kobiecej. W związku z tym na swój sposób chciałyśmy uhonorować pierwsze kobiety wstępujące do Policji Państwowej - postanowiłyśmy zebrać jak najwięcej informacji o posterunkowej Alinie Fabian i właśnie Jej poświęcić naszą pracę konkursową. W tym miejscu chcemy też podziękować kilku osobom. Dziękujemy: siostrze Annie Teresie, córce Aliny Fabian (za telefoniczne rozmowy, zgodę na wykorzystanie w naszej pracy wizerunku i pamiątek po Alinie Fabian oraz za duchowe wsparcie), Panu kom. Karolowi Woldan z Biura Edukacji Policyjnej KGP (za udostępnienie skanów zbiorów pamiątek dotyczących posterunkowej Aliny Fabian), Panu Piotrowi Orzechowskiemu z IPN w Poznaniu (za cenne wskazówki) Pani Dyrektor Biblioteki Miejskiej w Żychlinie, pracownikom Muzeum Historycznego w Legionowie i Wypożyczalni Głównej Centralnej Biblioteki Wojskowej w Warszawie (za pomoc w szukaniu informacji związanych z posterunkową Aliną Fabian i jej rodziną).
Przedstawiamy biogram niezwykłej policjantki - posterunkowej Aliny Fabian:
Dorastanie w poczuciu odpowiedzialności, własnego rozwoju i pracy dla innych
Alina Wanda Fabian, po mężu Godlewska urodziła się 23 listopada 1911 roku w Żychlinie. Była córką Karola Augusta Fabiana i Elżbiety Stefanii z Gąsiorowskich. Karol Fabian był inżynierem architektem, właścicielem Zakładów Przemysłowych Fabianówka, działaczem gospodarczym i społecznym oraz wieloletnim komendantem Ochotniczej Straży Pożarnej w Żychlinie. Alina Fabian oraz jej starszy o sześć lat brat Kazimierz wychowywali się w bardzo dobrych warunkach materialnych, w pięknej rezydencji z ogrodem wybudowanej przez ojca. Ale przede wszystkim była wychowywana w poczuciu odpowiedzialności za innych oraz wzajemnego szacunku. Z pewnością całe życie ich ojca, oddanie wobec społeczności Żychlina, było dla wzorem do naśladowania i ukształtowało prospołeczną postawę rodzeństwa. (Przykładów takiej działalności Karola Fabiana jest wiele, my przytaczamy tylko kilka. Karol Fabian zbudował elektrownię i po I wojnie światowej zelektryfikował Żychlin, starał się o pieniądze na budowę parku miejskiego, współtworzył Towarzystwo Dramatyczno-Muzyczne, angażował się w działania aktywizujące młodzież, a w czasie I wojny światowej, po przerwaniu komunikacji kolejowej udostępniał własne samochody dostawcze dla mieszkańców, zorganizował Straż Obywatelską by chronić miejscową ludność przed represjami okupanta. W roku 1914 wstąpił do Polskiej Organizacji Wojskowej powstałej z inicjatywy Józefa Piłsudskiego, a rok później za swoją działalność polityczną zostaje internowany do obozu Celle pod Hanowerem).
Alina Fabian ukończyła gimnazjum w Łowiczu, a następnie wyjeżdżała do Belgi i tam zdobywała dalszą wiedzę i przyswajała język francuski - została wysłana do Liege, gdzie w Szkole Handlowej kontynuowała naukę rozpoczętą w kraju. Niestety lata dwudzieste XX wieku przyniosły ogromny kryzys gospodarczy, który nie ominął rodziny Fabianów. Karol Fabian stracił cegielnię, bank przejął rezydencję i rodzina musiała przenieść się do skromniejszego domu w Żychlinie. Ojciec naszej bohaterki nie załamał się tymi przeciwnościami, tylko założył biuro architektoniczne i budowlane, kupił działkę pod przyszły dom w podwarszawskim Legionowie, zaprojektował go i wybudował (była to wówczas działka nr 225 w Jabłonnie-Bukowcu, potem adres będzie brzmiał Legionowo, ul. Sielankowa 3). Brat Aliny Fabian – Kazimierz – w połowie lat dwudziestych odbył służbę wojskową i został przyjęty do Policji Państwowej.
Odważna decyzja o służbie w Policji Kobiecej
Alina Fabian po powrocie z Belgii zastanawiała się nad swoją przyszłością. W 1934 roku przeczytała ogłoszenie w prasie o przyjęciach kobiet do Policji Państwowej i rozpoczynającym się kursie dla kandydatek do służby. Działająca od 1925 roku „policja kobieca” odgrywała ważną rolę w policyjnych działaniach i specjalizowała się w walce z nierządem, sutenerstwem, przestępczością nieletnich i przemocą domową. Policjantki pod kierownictwem Stanisławy Filipiny Paleolog odnosiły duże sukcesy także w zwalczaniu handlu żywym towarem. Ale kobiety, które decydowały się na służbę w Policji Państwowej musiały spełniać szereg wymogów i osobistych wyrzeczeń. Alina Fabian była wykształcona, znała doskonale język francuski, niemiecki i angielski, kochała dzieci i młodzież, więc w policyjnej służbie znalazła miejsce do rozwoju i samorealizacji. „Poświęciła” między innymi swoje długie, jasne warkocze, które musiała obciąć i musiała się zobowiązać, że przez kilka lat nie wyjdzie za mąż. Na początku 1935 roku została mianowana przez Komendanta Głównego Policji Państwowej posterunkowym PP, a 2 kwietnia 1935 roku objęła służbę i zgłosiła się (zgodnie z rozkazem nr III.P.4/a/8143) do Komendanta Szkoły dla Oficerów w Warszawie, przy ul. Krochmalnej nr 56. Podczas szkolenia ukończyła także kurs języka esperanto. Po zdaniu egzaminów, 26 sierpnia 1935 roku posterunkowa Alina Fabian została przydzielona do pełnienie służby w Urzędzie Śledczym miasta stołecznego Warszawy z przydziałem do służby śledczej (legitymacja nr 58 Fabian Aliny Wandy-poster. Policji Państwowej w m.st. Warszawie wydana w X.1935 r. znajduje się w Muzeum Policji KGP). Przełożeni w krótkim czasie dostrzegli potencjał intelektualny i społeczny Aliny Fabian, dlatego niespełna dwa lata później (31.05.1937 r.) przeniesiono ją do służby ogólnej - mundurowej. Nasza bohaterka odnalazła się świetnie w służbie „prewencyjnej”. Do jej zadań należała opieka nad bezdomnymi dziećmi z ubogich rodzin, praca z zaniedbaną młodzieżą, której nie oszczędził los. Swoją służbę pełniła też w niebezpiecznych częściach Warszawy, między innymi w dzielnicy Annopol.
Społeczne zaangażowanie dniem powszednim
Posterunkowa Alina Fabian, podobnie jak Jej ojciec, angażowała się społecznie. Została członkiem dwóch prężnie działających w II RP instytucji użyteczności publicznej: Ligi Morskiej i Kolonialnej (legitymacja Aliny Fabian, członka rzeczywistego Ligi Morskiej i Kolonialnej z 1936 r. Okręg Stołeczny znajduje się w Muzeum Policji KGP) oraz Ligi Obrony Powietrznej i Przeciwgazowej (legitymacja Aliny Fabian , członka rzeczywistego Ligi Obrony Powietrznej i Przeciwgazowej z 1936 r. Warszawskie Koło LOPP nr 221 znajduje się w Muzeum Policji KGP) . Były to instytucje, które odegrały znaczną rolę w kształtowaniu wiedzy obronnej społeczeństwa, dzięki nim powstawały szkoły morskie, szkoły pilotów oraz instytuty naukowe.
Pod skrzydłami komisarz Stanisławy Filipiny Paleolog
Alina Fabian doskonale znała kilka języków obcych, dlatego oprócz codziennej służby, przełożeni delegowali ją jako tłumaczkę do obsługi zagranicznych policyjnych delegacji odwiedzających Polskę. Tak było np. w maju 1935 roku podczas oficjalnej wizyty przedstawicielek Policji angielskiej: Mary Allen i Helen Pagart. Wówczas posterunkowa Alina Fabian pracowała jako tłumaczka angielskiego. Spotkania z policjantkami europejskich krajów były obfite w wymianę doświadczeń. Alina Fabian jako tłumaczka wyjeżdżała także z kraju. W 1938 roku pojechała z delegacją polskich policjantów na pielgrzymkę do Rzymu. Ta pielgrzymka była związana w kanonizacją św. Andrzeja Boboli na placu św. Piotra w Watykanie. Alina Fabian podczas służby w Warszawie poznała komisarz Stanisławę Filipinę Paleolog, pierwszą kobietę oficer w Policji Państwowej, która kierowała warszawską brygadą policjantek. Mimo młodego wieku do swoich zadań służbowych podchodziła bardzo poważnie i była wysoko ceniona. W jednej z corocznych ocen napisano: „Charakter prawy, inteligentna, spokojna, opanowana, z inicjatywą, obowiązkowa, życiowo wyrobiona, fizycznie zdolna” ( fragment noty biograficznej z książki „Żołnierze Granatowej Armii; Sylwetki policjantów Policji Państwowej II RP”).
Odwaga w wojennej rzeczywistości
Wybuch II wojny światowej zastał Alinę Fabian w Warszawie. We wrześniu 1939 roku, zgodnie z otrzymanym rozkazem Komendanta Głównego PP o ewakuacji całego korpusu policyjnego do punktów koncentracji na Wschodzie, nasza bohaterka razem z innymi policjantkami wyruszyła ze stolicy. Ale idąc na Wschód, podobnie jak jej koledzy i koleżanki, nie znała miejsca docelowego, nie miała dokładnego rozkazu gdzie ma się stawić. Dlatego w pewnym momencie podjęła decyzję o powrocie do Legionowa. Możemy przypuszczać, że tą odważną decyzję podjęła intuicyjnie, bo myślała nieszablonowo, miała własne zdanie i potrafiła zaryzykować. To prawdopodobnie uratowało jej życie. Bowiem w latach 90. światło dzienne ujrzały listy proskrypcyjne funkcjonariuszy Policji Państwowej przygotowane przez NKWD. Po 17 września 1939 roku tysiące aresztowanych przez NKWD polskich policjantów trafiło do obozu w Ostaszkowie, a wiosną 1940 roku zostało zamordowanych w Twerze. Na jednej z takich list proskrypcyjnych opracowanych przez NKWD (spis pracowników państwowej śledczej policji m. Warszawy) znalazła się Alina Fabian. Pod numerem 451 na tej liście znajdują się jej dane osobowe, stopień służbowy i miejsce zamieszkania). Po kapitulacji Warszawy Alina Fabian pozostała w służbie, a w grudniu 1939 roku pod groźbą kary śmierci, została wcielona do tzw. policji granatowej. Skierowano ją na Posterunek Jabłonna Bukowiec. Podczas całej okupacji starała się pomagać osobom prześladowanym przez Niemców. Wielokrotnie ratowała Polaków podczas niemieckich łapanek w mieście. Na strychu swojego rodzinnego domu w Legionowie ukrywała Żydówkę z dzieckiem. W czasie wojny poznała swojego przyszłego męża Zdzisława Godlewskiego, żołnierza Armii Krajowej, a później Narodowych Sił Zbrojnych, który przychodził do niej na lekcje języka angielskiego. Pobrali się w 1942 roku. Rodzinny dom stał się punktem konspiracyjnym, miejscem harcerskich zbiórek i miejscem przerzutowym oleju do maszyn poligraficznych działających na potrzeby podziemia. W 1944 roku Alina Godlewska zd. Fabian urodziła córkę Ewę. Po Powstaniu Warszawskim z rodziną przeniosła się do Kobyłki, gdzie pozostali do końca wojny. Po powrocie do Legionowa nasza bohaterka zastała rodzinny dom zupełnie rozgrabiony. W domu został tylko fortepian i popiersie Mickiewicza.
Społeczna pasja i oddanie młodzieży
W lipcu 1945 roku nasza bohaterka została zatrzymana przez urząd bezpieczeństwa i była przesłuchiwana. Przez napiętnowanie władz komunistycznych żyła skromnie. W 1946 roku urodziła syna Michała. Nadal angażowała się społecznie, prowadziła świetlicę dla młodzieży licealnej w Legionowie, bardzo ceniła sobie kontakt z młodzieżą. Przez siedem lat pracowała w Komitecie Rodzicielskim przy szkole Podstawowej nr 1 w Legionowie, współprowadziła zespół artystyczny przy tej szkole. Podobnie jak jej brat, uczyła języka angielskiego na wielu kursach w Warszawie, a przez ostatnich 10 lat przed emeryturą była nauczycielką języka angielskiego w Liceum Ogólnokształcącym w Legionowie. Do końca życia udzielała korepetycji. Zmarła 2 stycznia 1990 roku i spoczęła na cmentarzu parafialnym w Legionowie.
Link do artykułu o tworzeniu miniatury filmowej o posterunkowej Alinie Fabian:
http://www.zstil.zagan.pl/jestesmy-na-finiszu-ogolnopolskiego-konkursu-policjanci-w-sluzbie-historii-.html
Film o postaci
Wykorzystane źródła
1. Dokumenty i zdjęcia dotyczące posterunkowej Aliny Fabian udostępnione przez Biuro Edukacji Historycznej - Muzeum Policji KGP
2. Dokument mówiony – rozmowy telefoniczne z córką Aliny Fabian – siostrą Anną Teresą (Ewa Godlewska) z Klasztoru Sióstr Wizytówek w Warszawie
3.artykuł s. Anny Teresy Godlewskiej pt. „Dzieje rodziny Fabianów” Rocznik Legionowski Tom II Legionowo 2006
4. książka „Żołnierze Granatowej Armii (Sylwetki policjantów Policji Państwowej II RP)”, wydana przez Akademię Nauk Stosowanych Gospodarki Krajowej w Kutnie w 2022 r.
5. „Zbrodnia nie ukarana, Katyń – Twer-Charków” Zeszyty Katyńskie nr 6, Warszawa 1996 Listy proskrypcyjne funkcjonariuszy Policji Państwowej sporządzone przez NKWD)
6. „Spacerkiem po mieście. U Pana Fabiana – Willa przy Wrzosowej” Mazowieckie To i Owo
7. Skany materiałów z Biblioteki Miejskiej w Żychlinie pt. „Karol August Fabian (1869-1945)” ( materiały dotyczą ojca policjantki Aliny Fabian – Karola Fabiana)
8.. https://hit.policja.gov.pl/hit/aktualnosci/195977,Mama-musiala-obciac-warkocze.html
9. https://policja.pl/pol/aktualnosci/187748,Udzial-funkcjonariuszy-Policji-Panstwowej-w-instytucjach-spolecznych-II-RP.html,
10. https://hit.policja.gov.pl/hit/aktualnosci/193117,Wojenne-losy-policjantek-z-brygad-kobiecych-Stanislawy-Paleolog.html
11. policjapanstwowa.pl/index-198.htm
12. https://policjanciwhistorii.ipn.gov.pl/pol/o-konkursie/materialy/krotka-historia-policji/592,Krotka-historia-Policji-Panstwowej.html
2. Dokument mówiony – rozmowy telefoniczne z córką Aliny Fabian – siostrą Anną Teresą (Ewa Godlewska) z Klasztoru Sióstr Wizytówek w Warszawie
3.artykuł s. Anny Teresy Godlewskiej pt. „Dzieje rodziny Fabianów” Rocznik Legionowski Tom II Legionowo 2006
4. książka „Żołnierze Granatowej Armii (Sylwetki policjantów Policji Państwowej II RP)”, wydana przez Akademię Nauk Stosowanych Gospodarki Krajowej w Kutnie w 2022 r.
5. „Zbrodnia nie ukarana, Katyń – Twer-Charków” Zeszyty Katyńskie nr 6, Warszawa 1996 Listy proskrypcyjne funkcjonariuszy Policji Państwowej sporządzone przez NKWD)
6. „Spacerkiem po mieście. U Pana Fabiana – Willa przy Wrzosowej” Mazowieckie To i Owo
7. Skany materiałów z Biblioteki Miejskiej w Żychlinie pt. „Karol August Fabian (1869-1945)” ( materiały dotyczą ojca policjantki Aliny Fabian – Karola Fabiana)
8.. https://hit.policja.gov.pl/hit/aktualnosci/195977,Mama-musiala-obciac-warkocze.html
9. https://policja.pl/pol/aktualnosci/187748,Udzial-funkcjonariuszy-Policji-Panstwowej-w-instytucjach-spolecznych-II-RP.html,
10. https://hit.policja.gov.pl/hit/aktualnosci/193117,Wojenne-losy-policjantek-z-brygad-kobiecych-Stanislawy-Paleolog.html
11. policjapanstwowa.pl/index-198.htm
12. https://policjanciwhistorii.ipn.gov.pl/pol/o-konkursie/materialy/krotka-historia-policji/592,Krotka-historia-Policji-Panstwowej.html
Miejsce pamięci
Nazwa miejsca
Nagrobek Aliny Godlewskiej zd. Fabian
Lokalizacja
nagrobek
Nagrobek Aliny Godlewskiej zd. Fabian znajduje się na terenie Cmentarza Parafii Rzymskokatolickiej pw. św.Jana Kantego w Legionowie. Jest pochowana w kwaterze D-II-14/7. Jest to wspólny grób, w którym jest pochowana Alina Godlewska zd. Fabian i jej matka Elżbieta Stefania Fabian.
Więcej Zdjęcia
Nazwa miejsca
Biuro Edukacji Historycznej - Muzeum Policji KGP w Warszawie
Lokalizacja
muzeum
Biuro Edukacji Historycznej - Muzeum Policji KGP w swoich zasobach ma wystawę pamiątek po posterunkowej Alinie Fabian.
Więcej Zdjęcia
Nazwa miejsca
Obelisk z tablicą pamiątkową poświęconą żołnierzom AK w Żaganiu
Lokalizacja
Obelisk z tablicą pamiątkową
Kamień - obelisk na którym znajduje się tablica pamiątkowa poświęcona żołnierzom Armii Krajowej
Więcej Zdjęcia
Dokładny opis miejsc
I. Nagrobek Aliny Godlewskiej zd. Fabian
Pierwszym miejscem pamięci który przyszedł nam na myśl był nagrobek naszej bohaterki, która zmarła w 1990 roku. Z telefonicznych rozmów z siostrą Anną Teresą wiedziałyśmy, że Jej mama została pochowana na cmentarzu w Legionowie. Jednak w czasie tych telefonicznych rozmów trudno nam było ustalić dokładne usytuowanie nagrobka. Dodatkowo duża odległość między Żaganiem a Warszawą i Legionowem nie pozwoliła nam na odwiedzenie cmentarza i osobiste złożenie kwiatów na grobie policjantki. Dlatego zadzwoniłyśmy do Biura Administracji Cmentarza Parafialnego w Legionowie i tam ustaliłyśmy numer kwatery, w której znajduje się nagrobek Aliny Godlewskiej zd. Fabian. A potem po prostu zamówiłyśmy w legionowskim zakładzie pogrzebowym piękną, biało-czerwoną wiązankę z szarfą i napisem „Z ostatnim pożegnaniem – Klasa Policyjna z Żagania”. Poprosiłyśmy pracowników o złożenie tych kwiatów na nagrobku naszej bohaterki. Otrzymałyśmy też zdjęcia nagrobka po złożeniu wiązanki od nas.
Nagrobek Aliny Godlewskiej zd. Fabian znajduje się na terenie Cmentarza Parafii Rzymskokatolickiej pw. św.Jana Kantego w Legionowie. Cmentarz jest położony między ulicami Legionów i Wardeckiego. Został założony w 1934 roku na piaszczystej wydmie. Inicjatorem utworzenia nekropolii był proboszcz legionowskiej parafii ks. Anatol Sałaga. Nagrobek znajduje się w kwaterze D-II-14/7. Jest to wspólny grób, w którym jest pochowana Alina Godlewska zd. Fabian i jej matka Elżbieta Stefania Fabian (mama naszej bohaterki zginęła w czasie II wojny światowej – dokładnie 8 października 1944 roku śmiertelnie raniona odłamkiem).
II. Muzeum Policji w Warszawie z pamiątkami po posterunkowej Alinie Fabian
Drugim miejscem pamięci który wybrałyśmy jest Biuro Edukacji Historycznej - Muzeum Policji KGP, które znajduje się w Warszawie, przy ul. Orkana 14. W tym miejscu znajdują się pamiątki - zdjęcia oraz wiele dokumentów posterunkowej Aliny Fabian. Z pierwszego artykułu o posterunkowej Alinie Fabian, który znalazłyśmy w Internecie ( „Mama musiała obciąć warkocze”) dowiedziałyśmy się, że siostra Anna Teresa przed laty przekazała Komendzie Głównej Policji pamiątki po swojej mamie policjantce, wspomagając w ten sposób zbiory historyczne przyszłego Muzeum Policji.
Dzięki mailowemu i telefonicznemu kontaktowi, otrzymałyśmy od Pana komisarza Karola Woldana z Zespołu Popularyzacji Historii i Tradycji Policji Biura Edukacji Historycznej KGP płytę DVD ze skanami dokumentów i zdjęciami posterunkowej Aliny Fabian (materiały te wykorzystałyśmy do żywej lekcji historii i oczywiście do biogramu). Dlatego wiemy, że w zbiorach Muzeum Policji w Warszawie znajdują się m.in. legitymacja służbowa nr 58 posterunkowej Aliny Fabian, jej legitymacje członkowskie Ligi Obrony Powietrznej i Przeciwgazowej, Ligi Morskiej i Kolonialnej, karty pocztowe, notatki, ważne dokumenty służbowe z 1935 r. i 1937 r. : mianowanie na posterunkowego PP, przydział do służby śledczej, przydział do służby ogólnej (mundurowej) , oraz piękne zdjęcia Aliny Fabian w mundurze. Do konkursu próbowałyśmy w ZIP-ie dołączyć te materiały, jednak panel konkursowy pliku ZIP nie przyjął.
III. Obelisk z tablicą pamiątkową poświęconą żołnierzom AK
Dlaczego wybrałyśmy to miejsce? Trzecie miejsce pamięci jest pośrednio związane z naszą bohaterką. Powiązane jest przez Jej męża – Zdzisława Godlewskiego, który w czasie II wojny światowej był żołnierzem Armii Krajowej (oboje pobrali się w wojennej rzeczywistości, a rodzinny dom Aliny Fabian w Legionowie stał się wówczas punktem konspiracyjnym oraz punktem przerzutowym oleju do maszyn poligraficznych działających na potrzeby podziemia).
Dlatego wybrałyśmy obelisk z tablicą pamiątkową poświęconą żołnierzom AK. To miejsce pamięci w naszej okolicy, czyli w Żaganiu, na placu Orląt Lwowskich, zostało odsłonięte 14 lutego 2022 roku w hołdzie bohaterskim żołnierzom Armii Krajowej w 80. rocznicę jej utworzenia. Na skwerze jest duży głaz, a na nim zamocowana tablica, na której są duże litery AK z biało-czerwoną flagą, a pod nimi napis: „W HOŁDZIE ŻOŁNIERZOM ARMII KRAJOWEJ W 80 ROCZNICĘ UTWORZENIA ZWIĄZKU”. Pod nim jest jeszcze mniejszymi literami napisane: „14-02-2022; ŚZŻAK Koło Żagań”.
Jednym z inicjatorów powstania tego pomnika był nauczyciel historii w LO w Żaganiu, regionalista i społecznik, Pan Rafał Szymczak. Nasza żywa lekcja historii odbyła się w Liceum Ogólnokształcącym im. Stefana Banacha w Żaganiu, a zaraz obok tej szkoły znajduje się skwer z obeliskiem. Po zakończeniu żywej lekcji historii wybrałyśmy się do tego miejsca i złożyłyśmy kwiaty oddając hołd bohaterskim żołnierzom Armii Krajowej, Zdzisławowi Godlewskiemu i jego żonie – policjantce Alinie Fabian.
Pierwszym miejscem pamięci który przyszedł nam na myśl był nagrobek naszej bohaterki, która zmarła w 1990 roku. Z telefonicznych rozmów z siostrą Anną Teresą wiedziałyśmy, że Jej mama została pochowana na cmentarzu w Legionowie. Jednak w czasie tych telefonicznych rozmów trudno nam było ustalić dokładne usytuowanie nagrobka. Dodatkowo duża odległość między Żaganiem a Warszawą i Legionowem nie pozwoliła nam na odwiedzenie cmentarza i osobiste złożenie kwiatów na grobie policjantki. Dlatego zadzwoniłyśmy do Biura Administracji Cmentarza Parafialnego w Legionowie i tam ustaliłyśmy numer kwatery, w której znajduje się nagrobek Aliny Godlewskiej zd. Fabian. A potem po prostu zamówiłyśmy w legionowskim zakładzie pogrzebowym piękną, biało-czerwoną wiązankę z szarfą i napisem „Z ostatnim pożegnaniem – Klasa Policyjna z Żagania”. Poprosiłyśmy pracowników o złożenie tych kwiatów na nagrobku naszej bohaterki. Otrzymałyśmy też zdjęcia nagrobka po złożeniu wiązanki od nas.
Nagrobek Aliny Godlewskiej zd. Fabian znajduje się na terenie Cmentarza Parafii Rzymskokatolickiej pw. św.Jana Kantego w Legionowie. Cmentarz jest położony między ulicami Legionów i Wardeckiego. Został założony w 1934 roku na piaszczystej wydmie. Inicjatorem utworzenia nekropolii był proboszcz legionowskiej parafii ks. Anatol Sałaga. Nagrobek znajduje się w kwaterze D-II-14/7. Jest to wspólny grób, w którym jest pochowana Alina Godlewska zd. Fabian i jej matka Elżbieta Stefania Fabian (mama naszej bohaterki zginęła w czasie II wojny światowej – dokładnie 8 października 1944 roku śmiertelnie raniona odłamkiem).
II. Muzeum Policji w Warszawie z pamiątkami po posterunkowej Alinie Fabian
Drugim miejscem pamięci który wybrałyśmy jest Biuro Edukacji Historycznej - Muzeum Policji KGP, które znajduje się w Warszawie, przy ul. Orkana 14. W tym miejscu znajdują się pamiątki - zdjęcia oraz wiele dokumentów posterunkowej Aliny Fabian. Z pierwszego artykułu o posterunkowej Alinie Fabian, który znalazłyśmy w Internecie ( „Mama musiała obciąć warkocze”) dowiedziałyśmy się, że siostra Anna Teresa przed laty przekazała Komendzie Głównej Policji pamiątki po swojej mamie policjantce, wspomagając w ten sposób zbiory historyczne przyszłego Muzeum Policji.
Dzięki mailowemu i telefonicznemu kontaktowi, otrzymałyśmy od Pana komisarza Karola Woldana z Zespołu Popularyzacji Historii i Tradycji Policji Biura Edukacji Historycznej KGP płytę DVD ze skanami dokumentów i zdjęciami posterunkowej Aliny Fabian (materiały te wykorzystałyśmy do żywej lekcji historii i oczywiście do biogramu). Dlatego wiemy, że w zbiorach Muzeum Policji w Warszawie znajdują się m.in. legitymacja służbowa nr 58 posterunkowej Aliny Fabian, jej legitymacje członkowskie Ligi Obrony Powietrznej i Przeciwgazowej, Ligi Morskiej i Kolonialnej, karty pocztowe, notatki, ważne dokumenty służbowe z 1935 r. i 1937 r. : mianowanie na posterunkowego PP, przydział do służby śledczej, przydział do służby ogólnej (mundurowej) , oraz piękne zdjęcia Aliny Fabian w mundurze. Do konkursu próbowałyśmy w ZIP-ie dołączyć te materiały, jednak panel konkursowy pliku ZIP nie przyjął.
III. Obelisk z tablicą pamiątkową poświęconą żołnierzom AK
Dlaczego wybrałyśmy to miejsce? Trzecie miejsce pamięci jest pośrednio związane z naszą bohaterką. Powiązane jest przez Jej męża – Zdzisława Godlewskiego, który w czasie II wojny światowej był żołnierzem Armii Krajowej (oboje pobrali się w wojennej rzeczywistości, a rodzinny dom Aliny Fabian w Legionowie stał się wówczas punktem konspiracyjnym oraz punktem przerzutowym oleju do maszyn poligraficznych działających na potrzeby podziemia).
Dlatego wybrałyśmy obelisk z tablicą pamiątkową poświęconą żołnierzom AK. To miejsce pamięci w naszej okolicy, czyli w Żaganiu, na placu Orląt Lwowskich, zostało odsłonięte 14 lutego 2022 roku w hołdzie bohaterskim żołnierzom Armii Krajowej w 80. rocznicę jej utworzenia. Na skwerze jest duży głaz, a na nim zamocowana tablica, na której są duże litery AK z biało-czerwoną flagą, a pod nimi napis: „W HOŁDZIE ŻOŁNIERZOM ARMII KRAJOWEJ W 80 ROCZNICĘ UTWORZENIA ZWIĄZKU”. Pod nim jest jeszcze mniejszymi literami napisane: „14-02-2022; ŚZŻAK Koło Żagań”.
Jednym z inicjatorów powstania tego pomnika był nauczyciel historii w LO w Żaganiu, regionalista i społecznik, Pan Rafał Szymczak. Nasza żywa lekcja historii odbyła się w Liceum Ogólnokształcącym im. Stefana Banacha w Żaganiu, a zaraz obok tej szkoły znajduje się skwer z obeliskiem. Po zakończeniu żywej lekcji historii wybrałyśmy się do tego miejsca i złożyłyśmy kwiaty oddając hołd bohaterskim żołnierzom Armii Krajowej, Zdzisławowi Godlewskiemu i jego żonie – policjantce Alinie Fabian.
Żywa lekcja historii
Opis przeprowadzonej żywej lekcji historii
SPRAWOZDANIE Z ŻYWEJ LEKCJI HISTORII
Pracując nad biogramem naszej bohaterki i zdobywając kolejne materiały, byłyśmy pod coraz większym wrażeniem tego, jaką niezwykłą postacią była posterunkowa Alina Fabian. Dlatego zastanawiałyśmy się, dla kogo przygotować żywą lekcję historii. Już 3 stycznia 2023 r. na lekcji edukacji policyjnej w naszej szkole Iwona poprowadziła dla kolegów i koleżanek z naszej klasy (kl. 4 PP – 16 uczniów) lekcję dotyczącą historii Policji Państwowej. W formie prezentacji multimedialnej opowiedziała o posterunkowej Alinie Fabian. I choć wiedziałyśmy, że nowy regulamin konkursu zezwala na przeprowadzenie żywej lekcji historii dla osób z tej samem szkoły, to ostatecznie wybrałyśmy trudniejszą opcję.
Przygotowałyśmy żywą lekcję historii dla naszych rówieśników z Liceum Ogólnokształcącego imienia Stefana Banacha w Żaganiu. LO znajduje się przy placu Orląt Lwowskich, na którym jest ważne dla nas miejsce pamięci – obelisk poświęcony żołnierzom AK (opisujemy go w konkursie). Druga żywa lekcja historii odbyła się 23.05.2023 r. w godzinach 8.50 – 9.45 (druga godzina lekcyjna) i wzięło w niej udział 23 uczniów klasy III B. (dziękujemy za pomoc w organizacji tej lekcji nauczycielowi historii w LO - Panu Rafałowi Szymczakowi, który jest też żagańskim regionalistą i inicjatorem powstania pomnika - obeliska poświęconego żołnierzom AK).
Przebieg żywej lekcji historii:
Nikola powitała uczniów LO im. Stefana Banacha w Żaganiu. Następnie przestawiła informację o konkursie „Policjanci i żołnierze w służbie historii”, którego elementem jest „Żywa lekcja historii”. W kolejnej części omówiła w formie prezentacji multimedialnej krótki zarys historii kobiet w Policji Państwowej II RP , a następnie biogram Aliny Fabian po mężu Godlewskiej (prezentację w PDF dołączyłyśmy w materiałach). Po prezentacji multimedialnej, z uczniami obejrzeliśmy zdjęcia i inne pamiątki po Alinie Fabian, które otrzymałyśmy z Muzeum Policji w Warszawie (płytę DVD z nagranymi zdjęciami i dokumentami przesłał nam Pan kom. Karol Woldan z Biura Edukacji Historycznej KGP). Następnie przeprowadziłyśmy quiz na Kahoot dla uczestników żywej lekcji historii i rozdałyśmy nagrody dla 3 najlepszych uczniów (pytania z tego quizu dołączyłyśmy do materiałów). Nagrody dla zwycięzców przygotowała Pani Sylwia Woroniec – opiekunka naszego zespołu. Na zakończenie spotkania głos zabrał nauczyciel historii Pan Rafał Szymczak, który podziękował nam za ciekawą lekcję i powiedział kilka słów o trudnej sytuacji funkcjonariuszy Policji Państwowej, którzy w czasie II wojny światowej, pod groźbą kary śmierci, zostali wcieleni do tzw. policji granatowej w Generalnej Guberni.
Pracując nad biogramem naszej bohaterki i zdobywając kolejne materiały, byłyśmy pod coraz większym wrażeniem tego, jaką niezwykłą postacią była posterunkowa Alina Fabian. Dlatego zastanawiałyśmy się, dla kogo przygotować żywą lekcję historii. Już 3 stycznia 2023 r. na lekcji edukacji policyjnej w naszej szkole Iwona poprowadziła dla kolegów i koleżanek z naszej klasy (kl. 4 PP – 16 uczniów) lekcję dotyczącą historii Policji Państwowej. W formie prezentacji multimedialnej opowiedziała o posterunkowej Alinie Fabian. I choć wiedziałyśmy, że nowy regulamin konkursu zezwala na przeprowadzenie żywej lekcji historii dla osób z tej samem szkoły, to ostatecznie wybrałyśmy trudniejszą opcję.
Przygotowałyśmy żywą lekcję historii dla naszych rówieśników z Liceum Ogólnokształcącego imienia Stefana Banacha w Żaganiu. LO znajduje się przy placu Orląt Lwowskich, na którym jest ważne dla nas miejsce pamięci – obelisk poświęcony żołnierzom AK (opisujemy go w konkursie). Druga żywa lekcja historii odbyła się 23.05.2023 r. w godzinach 8.50 – 9.45 (druga godzina lekcyjna) i wzięło w niej udział 23 uczniów klasy III B. (dziękujemy za pomoc w organizacji tej lekcji nauczycielowi historii w LO - Panu Rafałowi Szymczakowi, który jest też żagańskim regionalistą i inicjatorem powstania pomnika - obeliska poświęconego żołnierzom AK).
Przebieg żywej lekcji historii:
Nikola powitała uczniów LO im. Stefana Banacha w Żaganiu. Następnie przestawiła informację o konkursie „Policjanci i żołnierze w służbie historii”, którego elementem jest „Żywa lekcja historii”. W kolejnej części omówiła w formie prezentacji multimedialnej krótki zarys historii kobiet w Policji Państwowej II RP , a następnie biogram Aliny Fabian po mężu Godlewskiej (prezentację w PDF dołączyłyśmy w materiałach). Po prezentacji multimedialnej, z uczniami obejrzeliśmy zdjęcia i inne pamiątki po Alinie Fabian, które otrzymałyśmy z Muzeum Policji w Warszawie (płytę DVD z nagranymi zdjęciami i dokumentami przesłał nam Pan kom. Karol Woldan z Biura Edukacji Historycznej KGP). Następnie przeprowadziłyśmy quiz na Kahoot dla uczestników żywej lekcji historii i rozdałyśmy nagrody dla 3 najlepszych uczniów (pytania z tego quizu dołączyłyśmy do materiałów). Nagrody dla zwycięzców przygotowała Pani Sylwia Woroniec – opiekunka naszego zespołu. Na zakończenie spotkania głos zabrał nauczyciel historii Pan Rafał Szymczak, który podziękował nam za ciekawą lekcję i powiedział kilka słów o trudnej sytuacji funkcjonariuszy Policji Państwowej, którzy w czasie II wojny światowej, pod groźbą kary śmierci, zostali wcieleni do tzw. policji granatowej w Generalnej Guberni.
Zdjęcia
Pliki
